سنگ های کلیه معمولاً از راه مجرای ادرار دفع می‌شوند و اگر کوچک باشند هیچ نشانه ای ندارند؛ ولی اگر اندازه سنگ کلیه به ۳ میلیمتر برسد مجرای میزنای را بسته و درد شدیدی را در پهلوها و پشت ایجاد می‌کند که به کشاله ران نیز کشیده می‌شود. این درد را قولنج کلیوی نامیده‌اند و به صورت درد بازگشت کننده هر ۲۰ تا ۶۰ دقیقه تکرار می‌شود.

نشانه‌های دیگر سنگ کلیه شامل تهوع، استفراغ، خون ادراری، چرک در ادرار، و درد در حین ادرار کردن می‌باشند. بسته شدن میزنای کاهش کارکرد کلیه و بزرگی کلیه را ایجاد می‌کند.

اغلب بیماران مبتلا به سنگ های کلیه معمولاً در سال های اولیه بلوغ تجربه می کنند. حداکثر شیوع سنی آن در حدود ۲۸ سالگی است. بطور کلی سنگ های کلیه در مردان ۴ برابر زنان است، نسبت مرد به زن ۲ به ۳ است.

 رژیم غنی از کلسیم، سدیم، پروتئین و همچنین عدم تحرک افراد مبتلا به هیپرکلسیوری نوع دو، افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی مثل التهاب روده، سابقه ابتلا به عفونت ادراری و بیماری‌های متابولیک، نقرس، عدم تحرک در ابتلا به سنگ نقش دارند.

این روزها خواندن کتاب‌های الکترونیکی طرفداران زیادی پیدا کرده است. در این مطلب می‌خواهیم بیشتر درباره راهنمای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به سنگ های ادراری صحبت کنیم.

اگر هر سوالی راجع به سنگ های ادراری دارید، در بخش کامنت‌ها بپرسید. با کمال افتخار پاسخ‌گو خواهیم بود.