در زنان باردار این آمار هشدار دهنده است. به ما یادآوری می‌کند که باید نقش خود به‌منظور متوقف کردن شیوع کووید ۱۹ را ایفا کنیم. اقدامات زیادی وجود دارد که با انجام آنها می‌توانیم از خود در مقابل ابتلا به بیماری مراقبت کنیم مانند فاصله گذاری اجتماعی، شستشوی دست، ضد عفونی کردن سطوح، رعایت آداب هنگام سرفه و عطسه کردن و همچنین حفظ سبک زندگی سالم.

حتی با انجام اقدامات ذکر شده نیز برخی از ما ممکن است به ویروس مبتلا شویم. از آنجا که اطلاعات بسیار پراکنده است، توصیه‌های صورت گرفته نیز همواره در حال تغییر است و به اطلاعات بیشتری برای یافتن بهترین روش برای مراقبت از زنان باردار و نوزادان نیاز است. در ادامه به آنچه تاکنون در مورد کووید ۱۹ در دوران بارداری یافته‌ایم اشاره شده است.

علائم کووید ۱۹ در بارداری بیماری چیست؟

علائم رایج به نظر می‌رسد با بیشتر افراد دیگر مشترک باشد که شامل تب، سرفه، گلو درد، درد عضلانی، خستگی و تنگی نفس می‌شوند. اگر فکر می‌کنید که به کرونا ویروس مبتلا شده‌اید لازم است که به در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید. این موضوع نه تنها برای سلامتی خودتان و نوزاد بلکه برای محافظت از پزشکان و کارکنان بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و دیگر زنان در مقابل مبتلا شدن به کووید ۱۹ اهمیت دارد.

آیا کووید ۱۹ ریسک عوارض و سقط جنین را افزایش می‌دهد؟

از آنجا که اطلاعات خیلی کمی در دسترس است، بیشتر اتفاقاتی که فکر می‌کنیم ممکن است اتفاق بیفتد حاصل درک ما از عارضه‌های دیگر عفونت‌های دستگاه تنفسی است. در حال حاضر می‌دانیم که تب بالا در حین سه ماهه اول می‌تواند به اختلال مادرزادی در نوزادان منجر شود. میان عفونت آنفولانزا با وزن پایین نوزاد هنگام تولد و زایمان زودرس ارتباط وجود دارد. در SARS (کرونا ویروس هم خانواده کووید ۱۹، اما خطرناک‌تر) ریسک سقط جنین، رشد محدود نوزاد و زایمان زودرس وجود داشت. زنان باردار همچنین از نظر بستری در بخش‌های مراقبت ویژه ICU نیز آمار بیشتری داشتند. بنا بر اطلاعاتی که هم اکنون در دسترس ما است، این خطرات به نظر می‌رسد که در کووید ۱۹ چندان شدید نیستند.

با استفاده از اطلاعات مقالات معدودی که در مورد کووید ۱۹ در زنان باردار منتشر شده است، می‌دانیم که زنان مورد مطالعه در دوره سه ماهه سوم بارداری بوده‌اند و میزان عفونت در آنها از خفیف تا متعادل بوده است (عفونتی که به اکسیژن قبل از زایمان نیاز نداشته است). اگرچه مهم است که به خاطر داشته باشیم که هنوز نمی‌دانیم زنان باردار مبتلا به عارضه‌هایی مانند دیابت بارداری، فشار خون بالا یا پره اکلامپسی در صورت ابتلا به کووید ۱۹ چگونه واکنش نشان می‌دهند. همچنین نمی‌دانیم که بیماری در سه ماهه اول و دوم برای سلامت مادر و نوزاد چه خطراتی در پی دارد.

تاکنون ویروسی که باعث COVID-19 شود در مایع آمنیوتیک (مایعی که کودک را در رحم احاطه کرده است)، در خون بند ناف، گلوی نوزادان یا شیر مادر یافت نشده است، بنابراین خطر آلوده شدن نوزادان در رحم به نظر می‌رسد که بسیار کم است. دو گزارش علمی جدید با ارائه داده‌های ۷ نوزاد، این فرض را به چالش می‌کشند. این گزارش‌ها نشان می‌دهند که هر ۷ نوزاد دارای پادتن ضد ویروس هستند (احتمالاً از طرف مادر)، اما ۳ مورد نوع دیگر آنتی‌بادی را دارند که معمولاً خیلی بزرگ است که از طریق جفت از طرف مادر به نوزاد منتقل شود و ممکن است بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس در نوزادان در رحم ایجاد شده باشد. این اطلاعات قطعی نیست، اما برای دانشمندان رشته‌ی جدیدی برای پژوهش ایجاد می‌کند.

در حین زایمان چه اتفاقی می‌افتد؟

طبق اطلاعات دانشکده آمریکایی متخصصین زنان و زایمان، زنان باردار مبتلا به COVID-19 مجبور نیستند زمان یا نوع زایمان مورد نظر خود را تغییر دهند. این موضوع بیشتر به علائم آنها و سایر عارضه‌ها بستگی دارد.

برخی بیمارستان‌ها تعداد افراد همراه زنان باردار در حین بارداری را بسته به تعداد موارد مبتلا به کووید ۱۹ در بیمارستان محدود می‌کنند بنابراین زنان باردار باید از نظر عاطفی خود را آماده کنند.

توصیه‌ها در مورد اقدامات پس از زایمان در هر کشور متفاوت است. بر اساس دستورالعمل‌های پزشکی چینی، نوزادان باید از مادران مبتلا به بیماری به مدت دو هفته جدا شوند (تا زمانی که مادر دیگر بیمار محسوب نمی‌شود). مرکز کنترل بیماری‌ها CDC توصیه می‌کند که بیمارستان‌ها باید جداسازی موقت مادران و نوزادان را بعد از شناسایی خطرات و مزایای آن در نظر داشته باشند. از آنجا که ویروس عمدتاً از طریق قطرات تنفسی منتقل می‌شود، توصیه می‌کنند که مادران باید از اقدامات کنترل عفونت و بهداشتی شدید مانند استفاده از ماسک و شستشوی دست به‌منظور به حداقل رساندن ریسک ابتلای نوزاد به ویروس استفاده کنند.

آیا با وجود ابتلا به بیماری کووید ۱۹ می‌توانم به نوزاد شیر بدهم؟

باز هم تا کنون هیچ مدرکی مبنی بر یافتن ویروس در شیر مادر وجود ندارد، بنابراین شیر مادر برای تغذیه نوزادان تازه متولد شده احتمالاً ایمن است. در حال حاضر، توصیه این است که نوزادان را از مادرانی که COVID-19 دارند جدا کنید، این به معنی نگه داشتن کودک در یک اتاق جداگانه یا حداقل ۲ متر با فاصله از مادر پس از زایمان است. مادران می‌توانند پمپاژ را در نظر داشته باشند و اینکه شخص دیگری در هنگام بیماری کودک را تغذیه کند.

جلوگیری از ابتلای نوزادان به ویروس بسیار مهم است. حتی اگر اطلاعات اولیه چین اطمینان بخش باشد، ما هنوز به‌اندازه کافی نمی‌دانیم که چگونه این بیماری می‌تواند بر آنها تأثیر بگذارد.

باز هم می‌گوییم، تمام داده‌های ما تا کنون از مطالعات اندک به دست آمده است، بنابراین ما هنوز در مورد خطرات ویروس در زنان باردار و نوزادان به‌اندازه کافی نمی‌دانیم. این امر به‌ویژه در مورد خطرات بستگی به این دارد که یک مادر در کدام سه ماهه بارداری آلوده شده باشد.

بزرگ‌ترین کارهایی که می‌توانیم برای محافظت از خود و نوزادان متولد نشده انجام دهیم جلوگیری از عفونت است. اگر آلوده شویم (گمان می‌کنیم آلوده شده‌ایم)، باید سریعاً به تیم پزشکی خود اطلاع دهیم. این به ما امکان می‌دهد تا توجه پزشکی لازم را داشته باشیم و همچنین مانع از انتشار عفونت به دیگران می‌شود.

https://blogs.webmd.com/webmd-doctors/20200330/i-am-pregnant-what-happens-if-i-get-covid19