- 25 خرداد, 1402
- manager
- دیدگاه ها: 6
- مطالب پزشکی, جراحی عمومی
علائم و درمان فتق کشاله ران با لاپاراسکوپی
فتق به خارج شدن عضوی از بدن از جای اصلی خود و تغییر مکان به حفره یا بافت مجاور گفته میشود. افرادی که فتق دارند معمولا متوجه تورم یا برآمدگی در محل فتق می شوند. این بیرون زدگی به ویژه در حین برخی فعالیت ها مانند سرفه یا خم شدن نیز رخ می دهد.
فتق می تواند در تعدادی از مناطق مختلف بدن، از جمله ناحیه شکم، کشاله ران، قفسه سینه، و محل برشهای جراحی قبلی ایجاد شود. اگرچه آن ها لزوماً خطرناک نیستند، اما در صورت عدم درمان میتوانند منجر به عوارض شدید شوند. ترمیم فتق در بیمارستان ابن سینا توسط کادر پزشکان متخصص و مجرب با استفاده از روشهای لاپاروسکوپی با حداقل تهاجم انجام میشود.
فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران چیست؟
فتق مغبنی اغلب حاوی چربی یا بخشی از روده کوچک است که میتواند از یک نقطه ضعیف در عضلات شکم و کشاله ران، بیرون بزند. فتق کشاله ران در یک یا هر دو طرف بدن ممکن است رخ دهد و در مردان بسیار شایعتر از زنان است، در دختران یا زنان، فتق اینگوینال ممکن است شامل بخشی از دستگاه تناسلی زنانه مانند تخمدان باشد.
در مردان، نقطه ضعف معمولاً در کانال اینگوینال ایجاد میشود، جایی که طناب اسپرماتیک وارد کیسه بیضه میگردد. در زنان، کانال اینگوینال، حاوی یک رباط است که به نگه داشتن رحم کمک میکند و گاهی اوقات در جایی که بافت همبند رحم به بافت اطراف استخوان شرمگاهی متصل میشود، فتق ایجاد میشود.
چه کسانی بیشتر به فتق اینگوینال مبتلا میشوند؟
فتق اینگوینال در یک تعداد گروههای سنی خاصی شایعتر است:
- در میان بزرگسالان، شانس ابتلا به فتق اینگوینال با افزایش سن افزایش مییابد و فتق اینگوینال در افراد ۷۵ تا ۸۰ سال شایعتر است.
- در میان کودکان، فتق اینگوینال در سنین ۰ تا ۵ سال شایعتر است.
- در بین نوزادان، فتق مغبنی در نوزادان نارس بیشتر دیده میشود.

فتق مغبنی در افراد زیر نیز شایعتر است
- افرادی که سابقه خانوادگی فتق اینگوینال دارند.
- مردانی که پروستاتکتومی کردهاند.
- افرادی که دارای اختلالات بافت همبند هستند.
- افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) کمتری دارند.
- مردان ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر از زنان به فتق اینگوینال مبتلا میشوند.
علائم فتق اینگوینال چیست؟
علائم و نشانههای فتق اینگوینال شامل موارد زیر است:
- برآمدگی در دو طرف استخوان شرمگاهی بهخصوص در صورت سرفه یا کشیدگی، مشخصتر میشود.
- احساس سوزش یا درد در برآمدگی
- درد یا ناراحتی در کشاله ران، به ویژه هنگام خم شدن، سرفه یا بلند کردن اجسام
- احساس سنگینی یا کشیدگی در کشاله ران
- ضعف یا فشار در کشاله ران
- گاهی اوقات، هنگامی که روده در نزدیکی کیسه بیضه بیرون زده باشد، درد و تورم در اطراف بیضهها ایجاد میشود.
- علائم شما ممکن است زمانی که برای مدت طولانی ورزش میکنید، بلند میشوید، سرفه میکنید یا میایستید بدتر شود و ممکن است زمانی که استراحت میکنید یا دراز میکشید بهتر شود.

محققان در حال مطالعه عوامل دیگری هستند که ممکن است در ایجاد فتق اینگوینال نقش داشته باشند. این عوامل شامل موارد زیر است:
- وجود بافت پیوندی که ضعیفتر از حالت عادی است.
- ژنهایی که خطر ابتلا به فتق اینگوینال را افزایش میدهند.
- بیماریهایی که باعث افزایش فشار داخل شکم میشوند، مانند سرفه مزمن یا یبوست مزمن.
- وجود یک ناحیه ضعیف در دیواره شکم
- بارداری
- فعالیت شدید
انواع فتق اینگوینال
فتق اینگوینال میتواند به چند صورت مستقیم، غیر مستقیم، اینگوینال حبس شده یا گیر کرده باشد که در ادامه همه موارد را توضیح خواهیم داد:
این یکی از رایجترین انواع فتق کشاله ران است. این بیشتر در زایمانهای نارس دیده میشود؛ زیرا در آن زمان کانال مغبنی هنوز باز است. با این حال، میتواند در هر نقطه از زندگی شما خود را نشان دهد. بیشتر در مردان رخ میدهد.
این نوع فتق کشاله ران به طور معمول در سنین بزرگسالی در مردان رخ میدهد. این بیماری به دلیل ضعیف شده عضلات شکم در سن بالا رخ میدهد.
زمانی ایجاد میشود که در بافت کشاله ران گیرکرده باشد، در واقع در این حالت نمیتوانید آن را بهجای خود بازگردانید.
فتق اینگوینال خفه شده یک وضعیت پزشکی جدیتر است. این امر زمانی اتفاق میافتد که روده در فتق حبس شده و جریان خون به آن قطع میشود.
علائم و نشانههای فتق گیر کرده یا خفه شده
- تب
- درد ناگهانی که به سرعت تشدید میشود در ناحیه فتق
- برآمدگی فتق که ناگهان بزرگتر از قبل شده است.
- برآمدگی فتق که قرمز، بنفش یا تیره باشد.
- درد یا حساسیت ناگهانی یا شدید در ناحیه فتق
- علائم انسداد روده مانند درد شکم، نفخ، حالت تهوع و استفراغ
برای تشخیص فتق اینگوینال از چه آزمایشاتی استفاده میشود؟
برای تشخیص فتق اینگوینال پزشک در ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام میدهد. ممکن است از شما بخواهد در حالی که برآمدگی ناشی از فتق را بررسی میکند، بایستید، سرفه کنید یا زور بزنید.
اگر تشخیص پس از معاینه فیزیکی مشخص نباشد، پزشک ممکن است آزمایشهای تصویربرداری را برای بررسی فتق مغبنی و همچنان برای بررسی عوارض فتق استفاده کند.
تستهای تصویربرداری
- اولتراسوند، روشی است که از امواج صوتی برای تعامل بین بافت ها استفاده می کند و بهعنوان منبع انرژی جهت تشکیل تصویر است.
- توموگرافی کامپیوتری (CT)، استفاده از اشعه ایکس در ارتباط با الگوریتمها و محاسبات کامپیوتری به منظور ایجاد تصویر از بدن است.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، که بدون استفاده از اشعه ایکس از اندامهای داخلی و بافتهای نرم بدن شما عکس میگیرد.
درمان فتق مغبنی به چه صورت است ؟
چندین نوع مختلف از جراحی فتق باز و لاپاراسکوپی وجود دارد. نوع جراحی که پزشک توصیه میکند ممکن است به عواملی مانند اندازه فتق و سن، سلامتی و سابقه پزشکی فرد بستگی داشته باشد.
آیا تمام فتقهای اینگوینال، به جراحی نیاز دارند؟
بیشتر افراد مبتلا به فتقهای اینگوینال، برای ترمیم فتق نیاز به جراحی دارند، فتق اینگوینال اغلب به خودی خود از بین نمیرود.
در صورت تشخیص فتق اینگوینال، پزشک احتمالاً جراحی را به شما توصیه میکند. جراحی فتقهای اینگوینال را هرنیورافی یا هرنیوپلاستی نیز مینامند.

۲ نوع ترمیم فتق اینگوینال وجود دارد
در این نوع جراحی برای مشاهده فتق، یک برش در کشاله ران ایجاد میشود، سپس جراح فتق را دوباره به داخل شکم برگردانده و دیواره شکم را با مش و بخیه تقویت میکند.
نوعی جراحی که در آن یک برش در کشاله ران ایجاد میشود. سپس جراح فتق را دوباره به داخل شکم برگردانده و دیواره شکم را با مش و بخیه تقویت میکند. این جراحی ممکن است تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی انجام شود.
زمان نقاهت پس از جراحی لاپاراسکوپی معمولاً کوتاهتر از عمل جراحی باز فتق است، این نوع جراحی با تهاجم کمتر انجام میشود که در آن برشهای کوچک در قسمت تحتانی شکم ایجاد میشود و یک لاپاراسکوپ (یک لوله نازک دارای دوربین فیلمبرداری کوچک) را وارد میکند. لاپاراسکوپ تصاویر را به یک مانیتور ویدئویی میفرستد تا جراح فتق را از طریق برشهای کوچک ترمیم کند.
بخشی از جراحیها در بیمارستان ابن سینا توسط کادر پزشکان متخصص و مجرب با استفاده از روشهای لاپاروسکوپی با حداقل تهاجم انجام میشود، برخی جراحیهای رایج شامل: ترمیم فتق لاپاروسکوپیک، رزکسیون روده، کوله سیستکتومی، جراحی آپاندیس، جراحی پستان، جراحیهای سرطان می باشد.
خطرات جراحی ترمیم فتق اینگوینال چه میباشد؟
جراحی برای ترمیم فتق اینگوینال کاملاً بی خطر است. با این حال، عوارض احتمالی جراحی فتق عبارتاند از:
- خونریزی
- عفونت
- دردی که با دارو برطرف نمیشود
بروز عوارض طولانی مدت نادر است، اما میتواند شامل آسیب عصبی یا بازگشت فتق باشد که برای ترمیم فتق و درمان عوارض به جراحی اورژانسی نیاز خواهید داشت.
با پزشک خود در مورد خطرات جراحی فتق و علائمی که باید بعد از جراحی مراقب آنها باشید صحبت کنید.
برای مثال، در صورت وجود نشانههای زیر، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- خونریزی، یا قرمزی در ناحیهای که جراحی کردهاید.
- تب یا لرز
- حالت تهوع یا استفراغ
- درد یا تورم در شکم یا ناحیه عمل
- درد یا تورم در کشاله ران که بدتر میشود.
- دردی که با مصرف داروهای ضد درد شدید است یا بهتر نمیشود.
- مشکلات تنفسی
- مشکلات ادرار کردن.
منبع مطلب: (سایت niddk.nih.gov)
اگر دچار علائم این بیماری هستید یا میخواهید درباره فتق کشاله ران با یک پزشک متبحر مشورت کنید، جراحان بیمارستان ابن سینا تجربه بی نظیر در ترمیم انواع فتق با روش کم تهاجمی لاپاراسکوپی دارند.
۴۷۹۰۰ - ۰۲۱
سؤالات متداول
در بسیاری از افراد فتق موجب ایجاد فشار، درد مبهم و یا شدید در ناحیه موردنظر میشود. اگر در یک بخش از شکم درد و ناراحتی دارید، بهتر است هر چه سریعتر از پزشک کمک بگیرید.
معمولاً عمل فتق حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول میکشد و در اکثر مواقع، فرد بعد از جراحی در همان روز از بیمارستان مرخص میشود.
اگرچه نمیتوانید از عوامل خطر ژنتیکی پیشگیری کنید؛ اما برای پیشگیری از این مشکل بهتر است که این نکات را دنبال کنید:
- ترک سیگار
- مراجعه به بیمار در حین بیماری، و جلوگیری از ایجاد سرفه دائمی
- حفظ وزن بدن در حد سالم و مناسب
- عدم فشار آوردن به بدن در حین حرکت روده یا ادرار کردن
- خوردن غذاهایی با فیبر زیاد به میزان کافی، جهت جلوگیری از یبوست
- انجام تمرینات ورزشی لازم برای تقویت عضلات شکم
- اجتناب از بلندکردن اجسام خیلی سنگین. در صورت لزوم، از طریق زانوها خم شوید، نه اینکه کمر خود را خم کنید.
استفاده از فتق بند در مدت طولانی باعث بروز مشکلاتی میشود که از جمله این مشکلات میتوان به چسبندگی لایههای فتق و دشوارتر کردن عمل جراحی اشاره نمود، بنابراین برای درمان فتق، جراحی مناسبترین روش درمان است. استفاده از فتق بند فقط در مواقع اضطراری با مشورت جراح توصیه میشود.
هر چند جراحی فتق عملی است که عوارض جانبی کمی دارد؛ ولی مراقبتهای بعد از جراحی فتق امری مهم است که افراد باید آن را رعایت کنند، درحالیکه دوره بهبودی در جراحی لاپاراسکوپی فتق بسیار کوتاهتر خواهد بود. بهطورکلی مراقبتهای بعد از عمل جراحی فتق شامل موارد زیر است:
- مراقبت از پانسمان و استحمام بعد از عمل
- نوع تغذیه بعد از عمل
- انجام فعالیتهای روزمره
- ورزش بعد از عمل
- رانندگی بعد از عمل
معمولاً ۳ روز پس از جراحی فتق امکان استحمام وجود دارد.
همچنین محل زخم را همیشه تمیز و خشک نگه دارید. اگر پانسمان ترشحی نداشته باشد، میتوان پانسمان را باز کرد و استحمام کرد.
توجه داشته باشید که یک هفته بعد از عمل هرگز به زخم فشار وارد نشود، زیرا ممکن است باعث خونریزی و باز شدن بخیهها شود؛ بنابراین در هنگام استحمام از کشیدن لیف بر روی زخم و جای بخیه اجتناب کنید.
معمولاً ۷ تا ۱۰ روز بعد از عمل، جراح بخیهها را کشیده و وضعیت شما را بررسی میکند. در صورت نیاز برای بیمار آنتیبیوتیک تجویز خواهد شد.
بعد از عمل جراحی تا چند ساعت فرد نباید چیزی میل کند تا دستگاه گوارش آمادگی پذیرش مواد غذایی را پیدا کند. سپس بیمار میتواند با مصرف مایعات تغذیه خود را آغاز کرده و حتماً باید از غذاهای پر فیبر و سبزیها و میوهها زیاد استفاده کند.
حدوداً دو هفته نیاز به استراحت است که بعد از آن فرد میتواند به سرکار خود بازگردد.
معمولاً بیمار در هفته اول پس جراحی کارهای روزمره خود مانند راه رفتن، نشستن، بلند شدن، غذا پختن و کارهای سبک روزانه را میتواند انجام دهد.
راه رفتن و فعالیت بعد از عمل برای بهبود وضعیت فرد بسیار مناسب است. اما بیمار باید از کارهایی که نیاز به زور زدن دارند، اجتناب کرده و فشاری به خود وارد نکند.
تا یک ماه از هرگونه ورزش سنگین که فشار بر بدن وارد میشود اجتناب کنید.
انجام ورزشهای شکمی، شنا، دوچرخه سواری و دویدن بعد از عمل فتق نیز ممنوع است.
امکان رانندگی کردن حدود ۳ تا ۴ روز بعد از عمل جراحی فتق با توجه به شرایط بدنی فرد و مشورت با پزشک برای کوتاه مدت امکان پذیر خواهد بود.
توصیه میشود تا یک ماه از رانندگیهای طولانی مدت اجتناب کنید، زیرا فشار وارد شده به ناحیه تحت درمان، بهبودی بافتهای بدن را به تأخیر میاندازد.
6 دیدگاه ها